[Spoil] Ane Doki – 20

เปิดตอน จิอากิที่ถามนัตสึกิให้แน่ใจอีกครั้งว่าจะไปงานโรงเรียนโคตะจริงเหรอเพราะตามกฎมีแต่ผู้ปกครองหรือครอบครัวเท่านั้นที่อนุญาตให้เข้าไปได้และโคตะก็บอกไม่ให้นัตสึกิไปด้วย แต่นัตสึกิก็ยังยืนยันว่าจะไปอยู่ดี

และตอนนั้นเองก็มีใครบางคนมาที่บ้านโคตะ นัตสึกิและจิอากิที่คิดว่าเป็นบุรุษไปรษณีย์จึงไปเปิดตามปกติ แต่….

ผู้ที่มานั้นกลับทำให้ทั้งนัตสึกิและจิอากิถึงกับทำหน้าตะลึงกันทันที

ตัดไปทางโรงเรียนโคตะที่กำลังจัดงานโรงเรียน ทางห้องของโคตะที่ทำบ้านผีสิงก็หลอกคนที่เข้ามาได้เพราะความเหมือนจริงของหน้ากาก

แล้วก็ถึงเวลาเปลี่ยนเวรของนักเรียนชายในห้องกับนักเรียนหญิง คานาเดะก็เลยรีบบอกให้พวกผู้ชายออกไปเพื่อให้ผู้หญิงได้เปลี่ยนชุด ส่วนของทางคานาเดะก็ได้เตรียมเรียบร้อยเป็นชุดแวมไพร์แสนสวย(คานาเดะว่างั้น)จนดูน่ารักแทนที่จะน่ากลัว

แล้วคานาเดะก็เข้าไปชมโคตะที่ทำได้อย่างดี

แล้วยังเอาน้ำผลไม้มาให้โคตะโดยเฉพาะและก็ขอบคุณเรื่องหน้ากากที่ทำให้บ้านผีสิงนี้เป็นที่นิยม โคตะก็รับน้ำผลไม้มาแต่ก็หันดูรอบๆไปพร้อมๆกันจนคานาเดะถามว่าโคตะมองดูอะไร

ที่เป็นแบบนี้เพราะโคตะเริ่มหลอนกับเวลาแบบนี้ที่นัตสึกิมักจะโผล่มาแบบไม่ให้สุ่มให้เสียงนั้นเอง(ถึงขั้นจิตตกเลยแฮะ)

แล้วคานาเดะก็ให้กลุ่มผู้หญิงเข้าไปเปลี่ยนชุดกัน

พวกโคตุและเพื่อนๆที่ได้เวลาอิสระจึงกำลังคิดจะไปดูวงดนตรีเล่นกันที่โรงยิม แต่ก่อนหน้านั้นพวกเพื่อนตัวดีทั้งสองคนของโคตะก็ถามโคตะถึงนัตสึกิที่จะมาวันนี้ไหมเพราะตั้งตาคอยกันอยู่ โคตะที่ทนไม่ไหวก็เลยรีบหนีเพื่อนทั้งสองคนไป

แต่ระหว่างที่หนีนั้นโคตะก็ต้องมาช็อคสุดขีดเมื่อมาจะเอ้กับผีตรงหัวมุมทางเดินจนแทบสลบ แต่จริงผีนั้นก็คือ อาซุมิ นักเรียนหญิงห้องเดียวกับโคตะ

เพราะอาซุมิบอกมีงานที่เธอไม่ไปไม่ได้อยู่ก็เลยขอร้องโคตะให้สลับตัวกับเธอไปทำงานของห้องแทน โคตะก็เลยรับทำอย่างช่วยไม่ได้เพราะเพื่อนตัวดีทั้งสองชิ่งหนีก่อน

และเพราะชุดผีแบบนี้โคตะก็คิดว่าไม่น่าจะเป็นไรด้วยจนโคตะก็กลับมาถึงห้องตัวเองอีกครั้ง และพอโคตะกลับมาถึงห้องพวกสาวๆในห้องก็เข้าใจว่าคนในชุดก็คืออาซุมิกันหมด

แต่เพราะเวลานี้ K-on เริ่มแสดงก็เลยทำให้คนหนีไปทางนั้นกันหมดจนไม่มีลูกค้าแถมพวกสาวๆที่คิดว่าโคตะเป็นอาซุมิก็ยังพูดเสียดายแทนอาซุมิที่เป็นแฟนพันธ์แท้วงนี้แต่ไปดูไม่ได้

ด้วยเหตุนี้โคตะก็เลยรู้ทันทีว่าอาซุมิขอเปลี่ยนตัวเพื่อะไรก็เลยโกรธขึ้นมาทันที

และเพราะไม่มีลูกค้าเลยไม่ว่าจะห้องไหนๆคานาเดะก็เลยบอกให้พักกันก่อนดีกว่าทำให้โคตะเริ่มคิดว่าแบบนี้ไม่ต้องมาแทนก็ยังได้

และตอนนั้นเพื่อนคนหญิงก็เห็นว่าตอนนี้ไม่มีผู้ชายอยู่ก็เลยขอถามคนอื่นๆว่า….

เพื่อน1: พวกเธอเริ่มใส่บรากันหรือยัง? พอดีคิดจะซื้อน่ะ

โคตะที่เจอแบบนี้ก็เลยเกือบจะหลุดปากส่งเสียงออกไปแต่ก็อุดปากตัวเองทัน

โคตะ: (จะบ้าเหรอไงถึงได้มาพูดเรื่องนี้ในเวลาแบบนี้)
เพื่อน2: นะ..นั้นสิ ซื้อสักตัวก็น่าจะได้แล้วมั้ง
เพื่อน2: ฉันเองก็เริ่มใส่สปอร์ตบราแล้วเหมือนกัน
โคตะ: (แล้วสปอร์ตบรา… มันคืออะไรหว่า…)
เพื่อน1: ของคานาเดะคงเป็นแบบของผู้ใหญ่สินะ
โคตะ: (เฮ้ย)
คานาเดะ: นะ แน่นอนอยู่แล้ว!! ไม่งั้นเวลามันกระเด้งก็แย่น่ะสิ

ด้วยเหตุนี้พอเพื่อนๆรู้ว่าคานาเดะเริ่มใส่แบบผู้ใหญ่ก็เลยเข้าไปขอคานาเดะดูทันทีจนเปิดเสื้อออกมาดูพอเห็นได้นิดหน่อย พอเพื่อนๆเห็นก็ตื่นเต้นกันใหญ่หารู้ไม่ว่าอีกหนึ่งหน่อนั้นเลือดกำเดาแทบพุ่งแล้วเมื่อได้เห็นบราของคานาเดะ

เพื่อน1: นี้เพราะคานาเดะได้เจอคนที่ชอบจนโตขึ้นแล้วสินะ

คานาเดะ: ทะ…ทำไมจู่ๆถึงได้พูดเรื่องนั้นล่ะ!!
เพื่อน2: เอ๊ะ? คานาเดะจังมีคนที่ชอบอยู่งั้นเหรอ!?
เพื่อน1: หรือว่าจะเป็นโคตะคุงห้องเรา!!
คานาเดะ:  ยะ อย่าพูดเหลวไหลน่า!!
เพื่อน1: แต่ก็ชอบเขาใช่มั้ยล่ะ?
คานาเดะ: …..อือ
คานาเดะ: ก็ไม่ได้เกลียดหรอกนะ…. แต่ว่า…

แต่ตอนนั้นเองคานาเดะก็สังเกตเห็นที่ขาของโคตะเข้าพอดีและเห็นว่าใส่กางเกงนักเรียนชายจนคนอื่นรู้ว่าไม่ใช่อาซุมิ

และก็รู้ว่าเป็นผู้ชายแน่ๆ พอยิ่งพูดเรื่องบราไปก่อนหน้านี้และถูกเห็นบราก็เลยเริ่มโมโหกันใหญ่ก็เลยพยายามจะดูหน้าว่าเป็นใครและถามว่าอาซุมิไปไหน

อีกด้านนั้นใครบางคนก็กำลังวิ่งมาอย่างแตกตื่น…

นั้นคือนัตสึกิ…

นัตสึกิ: บ้านผีสิง~~~!!
นัตสึกิ: บ้านผีสิงอยู่ไหน~~~~~!!?
เพื่อน: ลูกค้าเหรอ!?
คานาเดะ: เตรียมตัวเร็วเข้า!!
???: นัตสึกิ หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!
???: คิดเหรอว่าจะหนีฉันพ้น?

โคตะ: (เอ๊ะ..?)
???: เธอต้องมา…
???: ทำงานภายใต้ความดูแลของฉันทดแทนเวลาที่เธอหนีมา….!!

เพราะนัตสึกิเปิดประตูห้องพวกนักเรียนทื่ปลอมเป็นผีก็เลยต่างออกมาหลอกเพราะคิดว่าเป็นลูกค้าแต่ก็ทำให้คนที่ตามนัตสึกิมาช็อคหมดสติไปล้มไปเลย

นัตสึกิ: ระ..รอดแล้ว….
คานาเดะ: เธออีกแล้วเหรอ…
โคตะ: นี้! เกิดอะไรขึ้น! แล้วนั้นใคร!?
คานาเดะ: คะ..โคตะคุง!! มาได้ไงเนี้ย!?
นัตสึกิ: เอ๊ะ.. อืม.. เออ… เธอเป็นลูกสาวคนโตสุดของที่บ้านฉันเอง

จบตอน