[Spoil] Ane Doki – 19

หน้าเปิด

เปิดตอน(ยังอยู่วันเดียวกับตอนที่แล้ว) นัตสึกิที่พึ่งหายหวัดและกำลังจะออกไปข้างนอกจนโคตะต้องมาห้ามไว้ก่อนเพราะกลัวว่าเดียวนัตสึกิจะทรุดลงไปอีก โคตะก็เลยบอกว่าเรื่องกับข้าวเย็นนั้นเขาจะไปซื้อเองแต่นัตสึกิก็บอกว่าโคตะไม่รู้ว่าซื้ออะไรอยู่ดี

โคตะเลยไม่มีทางเลือกขอไปด้วย ดังนั้นโคตะก็เลยรีบขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อทันที

พอโคตะขึ้นไปแล้วจิอากิก็ถามนัตสึกิว่าจะอยู่บ้านนี้ถึงเมื่อไรนัตสึกิก็เลยตอบว่าถ้าเป็นไปได้ก็ขออยู่ทั้งชาติเลยก็เลยเจอจิอากิว่าๆนั้นเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว จิอากิก็เลยถามใหม่ว่าคิดจะอยู่ไปอีกกี่เดือนแต่ก็ถูกนัตสึกิเฉไฉไม่ยอมตอบอีกก็เลยเจอจิอากิว่าไปอีกรอบ

จิอากิ: ถึงอยู่ที่นี่แล้วจะรู้สึกดีอย่างไงก็ไม่เกี่ยวกัน
จิอากิ: ยังไงก็ต้องมีสักวันที่พวกเราต้องออกจากบ้านนี้

แต่ในตอนนั้นโคตะก็แอบฟังอยู่พอดี จิอากิก็ย้ำว่ายังไงนัตสึกิก็ต้องเลิกหนีออกจากบ้านแล้วก็กลับเข้าห้องนั่งเล่นไป

โคตะเองที่แอบฟังอยู่ก็รู้ดีว่าสักวันนัตสึกิและจิอากิก็ต้องไปจากบ้านนี้

โคตะกับนัตสึกิที่มาซื้อของแต่โคตะนั้นเงียบไม่คุยเกินไปซะจนนัตสึกิต้องทักและห่วงว่าจะติดหวัดจากเธอไปหรือป่าว แต่พอเจอนัตสึกิบอกว่ามาเดทกันเท่านั้นโคตะก็กลับมาโวยวายเหมือนเดิมทันที

แล้วทั้งคู่ก็ซื้อเสร็จและกำลังจะกลับ

ระหว่างทางก็มาเจอตู้ถ่ายสติ๊กเกอร์นัตสึกิก็เลยชวนโคตะมาถ่ายด้วยกัน แต่โคตะก็ออกอาการตื่นเต้นจนนัตสึกิมองออกว่าเป็นครั้งแรกที่โคตะถ่ายรูปกับผู้หญิง

พอกำลังจะถ่ายโคตะก็ยืนนิ่งไม่สนไม่ยิ้มไม่ทำท่าอะไรทั้งนั้นจนนัตสึกิ….

หอมแก้มโคตะซะเลย…

โคตะ: ทะๆๆๆ ทำอะไรของเธออออออ~~~~!!?
นัตสึกิ: สำหรับคำขอบคุณที่ช่วยดูแลฉันไง

พูดเสร็จนัตสึกิก็เอารูปที่ถ่ายให้โคตะส่วนหนึ่ง

รูปที่ถ่ายนั้นจังหวะพอดีที่นัตสึกิหอมแก้มโคตะพอดีจนโคตะรู้สึกว่าเหมือนไม่ค่อยดีถ้ารูปนี้หายไปเมื่อไร

และระหว่างที่เดินนั้นก็ผ่านโรงเรียนของโคตะพอดีและนัตสึกิก็รู้ว่างานโรงเรียนของโคตะใกล้มาถึงแล้วเธอจึงตั้งหน้าตั้งตาคอยงานโรงเรียนของโคตะอยู่ แล้วนัตสึกิก็เกิดอยากเข้าไปในโรงเรียนของโคตะขึ้นมาโดยอ้างว่าเป็นผู้ปกครองอนุญาตให้เข้าไปได้แต่โคตะปฎิเสธเสียงแข็งว่านัตสึกิไม่เกี่ยวแน่นอน

นัตสึกิที่รู้สึกเสียดายเพราะอยากจะเห็นบ้านผีสิงของห้องของโคตะที่กำลังทำอยู่แต่ไม่ว่ายังไงกฎต้องเป็นกฎโคตะเลยไม่ยอมให้

แต่สุดท้ายนัตสึกิก็ตัดสินใจจะไปดูให้ได้และไม่สนโคตะจะพูดยังไงด้วย และยังไม่ทันที่โคตะจะได้ว่านัตสึกิก็วิ่งรวดไปทางโรงเรียนโคตะทันที

แต่พอมาถึงหน้าโรงเรียนก็ต้องเจออุปสรรคเมื่อมียามมายืนเฝ้าที่หน้าประตูเลยทีเดียวเพราะเกิดเรื่องคราวมีคนเข้าไปว่ายน้ำตอนกลางคืนก็เลยเฝ้ายามเข็มงวดขึ้น(สองคนนี้แหละต้นเหตุ)

โคตะก็บอกว่าถ้าเขามาคนเดียวก็คงใช้แผนบอกว่าลืมของได้ แต่พอโคตะพูดแบบนี้เท่านั้นนัตสึกิก็บอกให้แยกกันแล้วไปเจอที่ห้องของโคตะเลยละกันโคตะก็เลยสงสัยว่านัตสึกิจะเข้าไปได้ไง

แต่ไม่ทันไรนัตสึกิก็ไปหยิบราวตากผ้าบ้านข้างๆออกมาแล้วเอามาใช้เป็นไม้ค้ำกระโดดดีดตัวเองข้ามกำแพงไปอย่างสบายๆ

โคตะที่อึ้งไปชั่วครู่ที่นัตสึกิทำอะไรแบบนี้ก็ได้ด้วย และไม่ทันไรก็มาเจอยามมาถามอีกเพราะได้ยินเสียงร้องของโคตะเมื่อครู่นี้อีก แต่โคตะก็เลยแกล้งบอกขอเข้าไปเอาของเลยทันที

เมื่อโคตะเข้ามาก็รู้สึกว่าโรงเรียนในวันหยุดนั้นเงียบสุดๆจนสะดุ้งเมื่อเจอครูออกมาจากห้องและคิดว่าแบบนี้ถ้านัตสึกิโดนจับได้ก็คงไม่แปลกแน่

แต่พอโคตะมาถึงห้องก็ยิ่งช็อคเข้าไปอีกเมื่อเจอนัตสึกิที่เอาชุดนักเรียนจากที่ไหนไม่รู้มาใส่แถมยังคับสุดอีกต่างหากโดยนัตสึกิอ้างว่าแต่งชุดแบบนี้ก็เหมือนเป็นนักเรียนโรงเรียนนี้แล้ว

แต่โคตะที่ไม่เห็นด้วยก็เลยรีบให้นัตสึกิเข้าไปซ่อนในห้องอย่างด่วนก่อนที่ครูจะเห็น

พอให้นัตสึกิเข้ามาแล้วโคตะก็ถามทันทีว่าไปเอาชุดมาจากไหนนัตสึกิก็บอกว่าเอามาจากห้องชมรมห้องหนึ่ง แล้วบังเอิญตอนนั้นที่ของหล่นจากโต๊ะนัตสึกิก็เลยก้มตัวหยิบ(แบบไม่ระวังตัวสุดๆ)จนโคตะเลือดพุ่งอีกรอบ

แล้วนัตสึกิก็ไปเห็นของที่จะใช้จัดงานก็เลยรีบเข้าไปดู

นัตสึกิที่ดูหน้ากากผีทั้งหลายที่ดูน่ากลัวและเหมือนจะแพงแต่โคตะก็บอกว่าทำเองทั้งหมดด้วยกระดาษ นัตสึกิก็เลยตกใจจนเผลอส่งเสียงดังอย่างไม่น่าเชื่อว่าโคตะจะทำเองทั้งหมดเพราะอย่างโคตะที่ทำอะไรก็ไม่ได้เรื่องไปหมดแต่กลับทำหน้ากากแบบนี้เก่ง

นัตสึกิก็เลยเข้าไปกอดโคตะด้วยความดีใจที่ได้เห็นโคตะมีความสามารถแบบนี้ แต่โคตะก็ไม่อยากโดนกอดนานก็เลยปัดออกมาและบอกนัตสึกิกลับได้แล้ว

นัตสึกิก็เลยขอเปลี่ยนเสื้อและให้โคตะหันไปก่อน

คราวนี้โคตะก็เลยเผลอตะโกนซะจนครูได้ยิน โคตะก็ว่านัตสึกิว่าทำไมต้องมาเปลี่ยนตรงนี้แต่นัตสึกิก็บอกว่าช่วยไม่ได้เพราะเดินไปไหนต่อไหนในโรงเรียนไม่ได้

แล้วตอนนั้นเองครูก็กำลังมาโคตะก็เลยรับให้นัตสึกิไปซ่อนตัว

พอครูมาโคตะก็อ้างไปว่าเจอหน้ากากในงานหล่นจนแตกก็เลยร้อง

พอครูกลับไปนัตสึกิก็เลยขอโทษโคตะเรื่องหน้ากากที่แตก แต่โคตะก็บอกจะซ่อมเองระหว่างนั้นก็ให้นัตสึกิเปลี่ยนชุด

นัตสึกิที่เปลี่ยนชุดเสร็จแล้วก็เลยดูโคตะซ่อมหน้ากากและก็ชมโคตะว่าสมเป็นลูกผู้ชายจนโคตะเขินและงง

นัตสึกิ: ….ถ้า….
นัตสึกิ: ฉันเกิดช้ากว่านี้สัก 4 ปีแล้วละก็
นัตสึกิ: ฉันก็คงได้เรียนห้องเรียนเดียวกับเธอทุกวัน…

นัตสึกิ: ล้อเล่นนะ
นัตสึกิ: กลับกันเถอะ

แล้วทั้งคู่ก็ออกมาจากโรงเรียนและตรงกลับบ้าน

นัตสึกิ: คอยดู! ไม่ว่ายังไงฉันก็จะไปงานโรงเรียนให้ได้ถึงจะตายก็ยอม!!
โคตะ: ไหว้ล่ะอย่าเลย~~

และตอนนั้นเอง รถลีมูนซีนคันหนึ่งก็จอดโดยภายในรถนั้นผู้หญิงคนหนึ่งก็พูดว่า

???: เจอตัวแล้ว

จบตอน