น้ำในบ่อเป็นสีดำเพราะความเคียดแค้นที่ถูกปลดปล่อยไหลเวียนมารวมอยู่ที่นี่ย้อมให้น้ำในบ่อเป็นสีดำมืดกลายเป็นบ่อสะสมไอปีศาจซึ่งฮาโกโรโมะกิตซึเนะจะให้กำเนิดลูก
ฮาโกโรโมะกิตซึเนะ – “นานแค่ไหนแล้ว…ความเคียดแค้นที่สะสมอยู่ที่นี่ให้พลังแก่ข้า กำลังบอกข้าว่าให้คลายผนึกและจงให้กำเนิดลูก…”
โชเคระ – “พระแม่มารีจะทรงให้กำเนิด “พระบุตร” แล้วสินะครับ”
อิบารากิโดจิฟังแล้วถึงกับฉุน ฮาโกโรโมะกิตซึเนะก็บอกเองอยู่หยกๆว่า “นูเอะ” โชเคระยังจะไปตีความ เรียกฮาโกโรโมะกิตซึเนะด้วยฉายาประหลาดๆแบบนั้นอีก
แต่โชเคระก็ไม่สนใจคำพูดอิบารากิโดจิยืนยันว่าฮาโกโรโมะกิตซึเนะคือพระแม่แห่งความมืด
มินะโกโรชิจิโซ – “นี่แหละ ตัวตนของขบวนร้อยอสูร นี่แหละ จ้าวแห่งปีศาจทั้งมวล”
ฮิเดโมโตะพยายามพูดให้กำลังใจให้ทุกคนไปต่อแต่ก็ไม่เป็นผล
เคะโจโรจึงออกโรงบอกให้ทุกคนช่วยกันรักษาขบวนร้อยอสูรเอาไว้
เคะโจโร – “อยากให้ท่านริคุโอะต้องเศร้าใจตอนกลับมาเหรอ ต้องรักษาขบวนร้อยอสูรเอาไว้ให้ดีสิ!!”
แต่ถึงจะพูดให้กลุ่มนูระกระตือรือร้นขึ้นมาได้ เคะโจโรก็จูงใจปีศาจจากโทโนะไม่ได้อยู่ดี พวกอิตาคุยืนกรานจะแยกตัวไปเคลื่อนไหวกันเอง เคะโจโรจึงหันมาหาคุบินาชิหวังให้พูดกับพวกโทโนะแต่คุบินาชิกลับหายไปจากที่นั่นเสียแล้ว
เวลาเดียวกันคุบินาชิกำลังเดินไปอย่างไร้จุดหมายบนตรอกแห่งหนึ่ง
ความพ่ายแพ้และการที่ไม่สามารถปกป้องคนสำคัญได้สร้างความช็อคใหญ่หลวงให้กับผีหัวขาด
ผีหัวขาดที่สูญเสียรุ่นที่สองผู้เป็นนายไปหลายปีกำลังรู้สึกว่าตัวเองได้ลืมเลือนเรื่องสำคัญบางอย่างไป…
ตอนนั้นเองที่คุบินาชิได้ยินเสียงร้องให้ช่วยจากหญิงสาวที่ถูกปีศาจเกียวโตเข้าไปทำร้าย คุบินาชิจึงเข้าไปขวางแต่เพราะความสับสนจึงสู้ได้อย่างครึ่งๆกลางๆ และเป็นฝ่ายถูกรุมทำร้าย
ปีศาจเกียวโต – “เจ้านี่มันกลุ่มนูระนี่”
พวกมันมองดูคุบินาชิอย่างเหยียดหยาม
ปีศาจเกียวโต – “พวกปีศาจบนฟ้ามันบอกมา ว่ากลุ่มนูระน่ะดีแต่ชื่อ”
หญิงสาวกรีดร้องด้วยความตกใจที่เห็นหัวมนุษย์กลิ้งมาทางตน อารามลนลา เธอจึงบอกให้คุบินาชิลุกขึ้นมาช่วยเธอที
ภาพของสาวสวยที่ดูเหมือนเกอิชาไม่ก็โอยรันที่เคยพูดประโยคเดียวกันผุดขึ้นมาในห้วงความคิดของคุบินาชิ
“นี่ ลุกขึ้นสิ รีบๆลุกขึ้น ท่านโจรคุณธรรม”
ความรู้สึกบางอย่าง หวนกลับคืนมา….
วินาทีถัดมาเชือกของคุบินาชิก็รัดตรึงร่างปีศาจเกียวโตไว้
คุบินาชิ – “ใช่แล้ว…มันง่ายจะตายไป ลืมไปได้ไงตั้งนาน”
ผีหัวขาดขยับแขน แล้วทันใดนั้น ร่างของปีศาจที่รายล้อมก็ถูกสังหารเป็นชิ้นๆ…
คุบินาชิ – ‘…ใช่แล้ว ก็แค่จัดการฆ่าซะ’
คุบินาชิ – ‘การที่ข้าเป็นฝ่ายปกป้อง มันผิดธรรมชาิติสินะ….รุ่นที่สอง’
คุบินาชิ – ‘ก็ข้าน่ะ เป็นปีศาจผู้ล่า’
คุบินาชิ – ‘”งาน” คือการไล่ล่าสังหารปีศาจ เหมือนโจชู เมื่อ 250 ปีก่อน ตอนที่พบท่านไงล่ะ….’
Filed under: Uncategorized | Tagged: Boom,Nurarihyon no Mago,ShonenJump |
แง